Dolaþalým dedi iki dost geçen akþam,
Bakalým ne var ne yok,yeni yaþam.
Hadi felekten çalalým geceyi,
Beyoðlu’nda yad edelim eskileri.
Iþýl ýþýl Ýstiklal Caddesi,
Bir aþaðý,bir yukarý insan seli.
Her nekadar kalmamýþsada romantizmi,
Bir iki hatýrasý kalmýþ eski.
Þu içerlek Çiçek Pasajý,
Bu köþede Mektebi Sultani.
Ne bir kýyafet,erkeklerde resmi,
Nede kadýnlarýn zarif,ama þuh hali.
Bir sürü tiyatro vardý,hep kapanmýþ,
Ne Karaca,ne Dormen daha neleri kalmamýþ.
Bir Çiçek Pasajý ki aþýklar otaðý,
Benzetmiþler maskaraya,caným Aþiyan’ý.
Ne bademci Ali,ne çiçekçi Katina
Hani nerede akerdioncu Madama?
Bir cümbüþtü aþk ile coþar sazlar,
Nerede nerede o þahane þarkýlar?
Bitmiþ.Masadan masaya geçen o ince nükte,
Boðulmuþ,taþ plaktan gelen o cýzýrtýlý naðme.
Ýçimiz yanarak çýktýk dýþarý ;
Zavallý kalmýþ ruhsuz Çiçek Pasajý! ...
Bilge Göksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.