İstanbulum

Biri var bir rüya gören ta ötelerde
Yedi tepeli semtin serhatlerinde
Kalbi aðrýyor kalkanlarýn. susukun mýzraklar
Ve bir mevsim ulubatlý hasanda mana bulan oklar
Kara basan gecelerimde yüreðimi yoklar
Raksýna daldýðým zevklerimin en ince aralýðýnda ensemde yakalar

Biri gelmiþ biri gitmiþ istilanýn
Büyüsü bozulmuþ ritmine aðu karýþan rüyanýn
Ýstanbul öksüz,duasý garip zamanýn
Eteklerinde çaðlayanlar kurumaz insanýn
Kimyasý bozuldu topraðý altýn mekanýn
Sancaðý yoksul burçlarda hasanýn
Uyan ey mihrabýna yüz süren deðil zamaný aðlamanýn

Kaç göz nazar eyledi nazýný
o büyük mefküre yaþadý fethin hazzýný
Vah ki ne vah sana fosil yýðýný
Sen sur dibinde tarih oldun daha terk etmeden kýlýcým kýnýný
Kim tutsun kim söyle bahtsýz yasýný
Gel gel, mevlana yürekli sanada açar döþünü

Bir dil var her dem seni öven
ölüm kucaðýnda bile tebessüm eden
Olmazlarý talihsiz deyimlere gömen
Tüm vucut olup aleme serpilen
Bir dil var her dem seni öven

senin olsun türkülerin þarkýlarýn en senfonik týnýsý
Bana yeter gölgende gezinen böceklerin výzýltýsý
Hazan vurmuþ yapraklarýn hýþýrtýsý
Manasý enginlere uzanan þimþeklleri göklerin uðultusu

Senin olsun türkülerin þarkýlarýn en senfonik týnýsý
Bana yeter gölgende gezinen böceklerin výzýltýsý


Sosyal Medyada Paylaşın: