DAYAN BE YÜREĞİM DAYAN
Ah gönlüm ah!
Sen içine bir türlü girmeyi baþaramadýðým
Sýcacýk yuvam…
Sözümü dinletemediðim,
dinletsem de anlatamadýðým.
Gurbetim,memleketimsin bir türlü gidemediðim…
Sevdamsýn yaþatamadýðým…
Ah gönlüm ah!
Kimseyi kýrmamak için kýrýlan,
Gülemeden güldürmek için yaþayan,
Aðlatmamak uðruna aðlayan….
Karanlýk gecelerimin feneri,
Dermansýz dertlerimin barýnaðý…
Ah gönlüm ah!
Yaramsýn devamlý kanayan.
Merhem bulamadýðým…
Hasretimsin kavuþamadýðým…
Sessizlikte ve yalnýzlýkta hüsrana uðrayan,
Bir o kadarda suskun ve yalnýz yaþayan….
Ah gönlüm ah!
Beni benden alan,
Nihayetinde de beni ben yapan…,
Göz yaþlarýmla hüznüme ortak olan,
Hayatým,sýrdaþým…
Nerelerdesin ne yapýyorsun,
ne haldesin be! ...
Çýk gel artýk...
Doðacaktýr elbet bahar,bitecektir hazanlar…
Daha ne kadarýna katlanýrsýn yüreðim bilmiyorum ama,
DAYAN BE YÜREÐÝM
DAYAN BE YÜREÐÝM DAYAN! ! !
ZEYNEP SÖNMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.