Engin , yargisiz , sorgusuz sualsiz, saf rüyalarimizdan uyandirip , soyundurup, arindirip giydirildik
ve buna büyümek dedik.
Oysa büyümeyi hic sevemedik, kabullenemedik... O kücük cocuk büyüdükce tekmeledi bizi, kücültmek icin cigliklariyla!
Oysa çocukkken ne çok renklerimiz vardi.
Cocuk olmak , sorgulamadan kucaklamak , icinde barisi barindirmak, tasimak bütün kirlenmisliklerden habersiz
Bütün tahribata, karanliklara, onca hirçinliklara , savaslara, acilara, parcalanmalara, izdiraplara, horlanmalara karsi hala ayakta kalabiliyorsa bu dünya
bence cocuklarin hatrina !
Sosyal Medyada Paylaşın:
ARTEMYSS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.