Güneþi içen tohum þahlanýr dokusunda
Katýyý çatlattýkça, seviþir günle þafak
Þendir bülbül yuvasý güllerin kokusunda
Yeþil ateþ dokuyan; kýnalý ellere bak
Bu ne efsunlu nakýþ yeþil giyinir toprak.
Oluþum süreci bu, ufalanýr taþ kaya
Kök uzanýr derine, gövde büyür semaya
Gün olgular demlerken, gece ses olur aya
Mevsim deðiþikliði, yeþerir solar yaprak
Bahar öncesinde kýþ, sihir desenli kundak.
Gönül gözün mutlaksa sevgiye çýkar yollar
Sabýr süsen çiçeði, sebat devþirir kollar
Güneþ aþka doðdukça evrensel kokar güller
Tutkular semahýnda, buseye kansýn dudak
Gezindikçe gül bakýþ , yâr sinesi tapýnak.
Acýlar dergâhýnda ziynettir gözyaþlarý
Üþümeli ortamlar, uðraþý yokuþlarý
Bir yanda umut seli, bir yanda can kuþlarý
Aþký yüce olanýn payesi süslü duvak
O ne þimþeksi çakýþ , seviþmeler ýpýslak.
Bütünü yaþamak var, ayrýntýlardan uzak
Aþkýn sýrrýna eren, boþ söze vermez kulak
Takýntýlar kördüðüm her çözgüsü bir tuzak.
Býrak ömür yol alsýn, keyfin hazzýna býrak
Mânaya vardýkça iþ, dem uçurur salýncak.
Var oluþ çilesinin örgüsünde her insan
Mihnet çölünden geçer, bilgeliðe yol alan
Hakikat deryasýnda, doðruyla döner devran..
Ateþte piþen kulun hoþgörüsü gül budak
O ne semavi yakýþ, yanýþlar mavi sýcak.
Ne varsa aþka dair, sökün etsin fanustan
Ýlâhi güzellikler, Mevlâna’dan, Yunus’tan
Payda bölünen sevgi, payý kutsayan ustan
Ýnsanlýk âleminde bölüþüm süslü revnak
Hak’ýn yoluna akýþ, beklenilen son durak.
Gülþen Þenderin
24.11.2009 - BAKIRKÖY.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.