Uzun yýllar önceydi en son,
Gecenin üçünde yitirip uykuyu,
Bir sigara yakma telaþý hissediþim…
Ve bugün yeniden…
Yalnýz bedenimde battý güneþim.
Yüzüme çarpýp geçen ay ýþýðý naralarýnda,
Bir seni düþünüyorum, bir de yine seni…
Kim bilir ?
Belki sýcak yataðýnda derin uykulardasýn,
Aklýnda ben hacimli boþlukla…
Bense özlemlerin rüzgârýna karþý duruyor,
Üþüyorum !
Sadece avuçlarým terliyor.
Yüreðini sýký sýký kavradýðým, ellerim yanýyor…
Siyah saçlarýndan, bir bayram arifesine düþerken sessizlik,
Yorgun kalbim, bozuk ritimleriyle adýný sayýklýyor…
Seni, tatlý uykularý sarsýn bu saatlerin.
‘Uyusun da büyüsün bebeðim’
Bu aþkýn nöbetini ben tutarým…
Okunan sabah ezanýyla dualarým sana.
Gözyaþlarým kalmayacak dudaklarýma,
Bir damla gece teri olup, girecek rüyana…
Sen de yakalaþmýþtýn beni uyku halimde.
‘Beþ gün sonra geleceðim bebeðim’ dedin
Gelmedin…
Gerçi benden hiç gitmedin ki !
Gözlerimin önünde duruyorsun.
Kokunu alýyor, sesini duyuyorum.
Dokunsana bana…
Yine de çok yalnýz hissediyorum kendimi…
Olsun be güzelim.
Mutluluk sana, hüzünler bana daha da yakýþýr.
Tanýr mýsýn bir bayram sabahýna kimsesiz uyanmanýn sancýsýný ?
Bilmiyorum…
Can veriþlerim, ansýzýn deðecek mi teninin rengine ?
Ben bu aþkýn kurbaný,
Bayramýn kutlu olsun sevgilim…
Seni çok seviyorum
26.11.2009__03:30___________________________________Yaðmurun izi
Tuncer Canseven 2010 © Copyright
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.