hatýrlar mýsýn anne çocuktum çok çocuktum kardan adam yaparken kardan adam olup eve gelmiþtim sen ; ‘’çivi çiviyi söker’’ deyip donan ellerimi karla ovmuþtun
þimdi yandý yüreðim anne ne kar var ne ben kardan adamým keþke ellerim donsaydý da koynuna koysaydým ama yaktýlar çocuk gülüþlerimi anne gece gözlü bir güzelin gamzesinde eridim
hatýrlar mýsýn anne bayramdý her günümüz bayramdý hep beraberdik babam da vardý o zamanlar tek derdimiz harmandý bir ekmeði sekize bölerdik
þimdi babam da yok bölüþtüðümüz tandýr ekmeði de gümüþ tepsilerle sundum emeklerimi pay edip bölüþtüler anne bir bayramlýk gülüþüm vardý onu bile istediler anne
hatýrlar mýsýn anne sýcaktý çok sýcaktý tarlada çalýþmak istemiyordum hep daðlarýn ardýna bakardým gözüm hep yükseklerdeydi ara sýra evden de kaçardým
þimdi ne tarlamýz var ne hava sýcak o kadar her yer beton dört duvar kapkara bir sisin ardýnda kalmýþ daðlar ve ben daðlara bakýyorum yine hiçbir þey eriþilmez deðilmiþ anne çocukluðum kadar
Arzen ATA
Aileniz , yakýnlarýnýz , sevdikleriniz , iþ arkadaþlarýnýz , komþularýnýz ve hayatý paylaþtýklarýnýzla , çocukluðumuzun bayramlarý tadýnda, hayata güzel izler býrakmanýz dileðiyle; bayramýnýz kutlu olsun dostlar...
sevgi ve saygýlarýmla, Sosyal Medyada Paylaşın:
Arzen Ata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.