ne
VEFASIZ
Vefasýz
Nice kalabalýklar içinde
ne kadar yalnýz ve ýssýzým
ne bir ses duyuyor
ne de gülen bir yüz görüyorum
kendimi soðuk gecelerde buluyorum.....
gökyüzü de erkenden perdelerini örtünmüþ
gece lambalarýný yakmayý unutmuþ
anlaþýlan o ki o da benim gibi mahsun ve yalnýz
sen sen ise vefasýz
sessizce bulutlarda kaybolmuþ
bir veda bile etmeden yok olmuþtun
ne yaptýysam,ne kadar çýrpýndýysam
durduramadým,bulamadým....
þimdi; ürkek,çaresiz bir haldeyim
kendi gölgemden bile korkar oldum
en acýsý da ne biliyormusun
ölümüm olmuþsun
seni unutamýyor,anýlarý soluyor
sensizlikte boðuluyorum
seni sensiz yaþamýþ olsam da
þimdi yok oluyorum
aslýnda sen kendini yok etmiþsin
sen yok olmuþsun ki ben de yok oluyordum
þu günlerde dinlediðim en yanýk türkülerde
ciðerimi delen ayrýlýk þiirlerinde
hala karþýmda duruyorsun
niye böyle oluyor ki,bu iþe ben de bir anlam veremiyorum
ama bildiðim bir þey var sa
senin gibi bir vefasýzýn
elveda demeden gidiþine kahroluyorum
ah vefasýzým yine de seni düþünüyor
yok oluyorum
Nermin Terzi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.