Aðlýyordu....
Aþk kokuyordu gözyaþlarý,
aþk tadýnda usulca süzülüyordu yanaklarýndan.
Bir tutamlýk özlemi vardý,
Bir dirhem umut taþýyordu zavallý yüreði,
Aþk kokuyordu,
Aðlýyordu damlalar...
Aðlýyordu nereye gideceðini bilmeden....
hayatýn acýmasýz yükünü sýrtýna alýp yol alýyordu,
yok yoktu. Yapamam diye birþey yoktu bu zamanda,
Aðlýyordu yüreðinin feryadýný duymasada yürekler,
Feryad ediyordu zavallý yüreði feryat.
Heydat nemrut, Heyhat dicle,
Heyhat ey fýrat heyhat...
Gidiyorum tutsanýza elimi,
Ey ararat bu mu senin yüceliðin,
Ey cudi hani senin yüksekliðin,
Ey erciyes nerde kaldý senin benzersizliðin,
Kýzýlýrmak alsana benide yanýnda götürsene çok uzak diyarlara,
Izdýrap oldu bu ayrýlýk ýzdýrap,
aldýðý nefes bile can yakýyordu
kini, nefreti gözyaþlarýnda biriksede susuyordu.
AÐLIYORDU,
AÞK KOKUYORDU GÖZYAÞLARIM AÐLIYORDUM...
kimsesizliðin vurduðu yerde
yürek kan aðlasada
tutunacak bir el bulmak çok güzel...
ahmet erbey 25:10:2009 17:07
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.