EN BÜYÜK PİŞMANLIK

Üþüyorum çocuk, ellerinde

Döke saça olmuyor iþte
Denedikçe düzelmiyor hatalar
Silgiler güç yetiremiyor
Geri gelmiyor yetim zamanlar

Üþüyorum çocuk, ellerinde

Düþler büyütüp sana dair
Ve seni düþlerde büyütüp
Kurulmuyor aydýnlýk yarýnlar
Çiçek resmi çizmekle gelmiyor bahar
Hani var ya
Itýr kokulu minik
Ve gözleri kehribar

Üþüyorum çocuk, ellerinde

Dallarýný kýrarak büyüttüðüm fidan
Mayasýný bozarak yoðurduðum hamur
Ayaza uyandýrdýðým kelebek
Ve ellerimle yýktýðým gelecek
Öðretmencilik oynuyormuþum meðerse
En kötüsünü oyunlarýn
En aðýrýný vebalin

Üþüyorum çocuk, ellerinde

Affetmek büyüklerin marifeti deðil ya sade
Yolunu yitirmene sebep bu adamý
Mümkünse eðer
Affet sen de
………..AFFET SEN DE…………………………………..


Öðretmen olabilmek keþke, bilebilmek iþin sýrrýný, duyabilmek yüreðin derinlerinde
Öðretmen olabilmek keþke, oldurabilmek çürütmeden tohumlarý, kýrmadan gülleri
Öðretmen olabilmek keþke,
Keþke….
…….Keþke…



Sosyal Medyada Paylaşın: