Ýnsanýn hayatýnda yokuþlar olabilir. Soluk soluða kalabilir yürürken insan. Hayat akmaya devam etmelidir. Ne dersek diyelim akar zaman, Yaradanýn sözü üstüne kim söz söyleyebilir? Kadere inanýp yaþar kul olan, Nasipten öteye köy yoktur bilinir. Kavuþmasý olsaydý Mecnun ile Leyla’nýn, Aþklar nasýl böylesine efsaneleþir.
Kimi zaman acýlar üst üste gelir, Yahut biz öyle sanýrýz kendimizce, Karþýnýza iki yol ayrýmý çýkabilir, Ýnançsýz dillerde isyanlar kol gezer, Ýnançlý yüreklerde þükürler dillenir. Kaleme vurur ayýn þavký geceleyin, Ýnsan güç veren bir þiir çýkýverir. Þaire sormayýn ne diye hislerin. Öyle olmasaydý dermiydi þair, “Ayrýlýklar da sevdaya dahil”
Kimileri farkýnda deðildir sýnavlarýn, Aðlar, sýzlar, üzülür ve ancak kendini tüketir. bilmez ki deðer verenleri bunu istemez. Kimileri acizleþtikçe acizleþir. Þeytan musallat olur duasýz ruhlara, Kötülükler esarettendir. Asil olmasýný bilmeyen insanlarda, Öyle bir an gelir ki gerçekten sevilir. Dik durmak lazýmdýr aþkýn acýlarýna, Bazý zaman mecburiyetten gidilir. Anlayýþla karþýlamak lazýmdýr o anda, Gidenin ardýndan beddua mý edilir? Yanýnda olduðunu hissettirmek varken dualarla, Ýþte o zaman sevginin gücü gelir. Bazý zaman gidenin ardýndan küfürler edilir. Dünyaya geldiðinde yazýlmýþtýr kimilerin yazýsý, Onu vücuda getiren güç sözü söylemiþtir. Öyle ahým þahým bir þey yapmasýna gerek var mý? Sadece “Ol” demiþtir.
Hayat devam eder kendince bu dünyada, Nice sevgililer ayrýlýr, bir otobüs gelir. Kimileri mecburdur alýn yazýsýna, Sevdiðin sandýðýn duraktan seni alýverir. Kimse nasipsiz yaratýlmamýþtýr bu dünyada, Gönül penceresini asla kapatmamak gerekir. Karþýsýnda saygýyla, sevgiyle yapýlan bir manzaraya, Kimileri yetinmez bununla, Sorgular kendini anlamsýzca “Neden ben” diye, Hiçbir zaman üzülmemek gerekir, Sevdiklerinin ve kendinin alnýna sürmedikçe leke, Bir bakarsýn karanlýktýr bir anýn, bir an sabah oluverir. Sevgini kendine saklamak varken, Hangi insan konuþabilir? Ýnsan erdemli olsun, kendini bilsin yeter ki, Tüm sýnavlardan geçip baþarabilir. Önce kendi için istemeli tabi, Hayýrlýsý böyledir, bu nasiptir.
Bir de olmayacaksa bir þey olmaz, Zorlamakla, kötülükle ne kazanýlabilir, Anlayýþsýz bir insan var ise karþýnda, Allah aþkýna nasýl olurda sevilebilir. Kimi zaman aynada gülümsemeli insan, Huzuru düþündükçe þükürlerle güç bulabilir. Ayrýlmamak gerek, düsütlük ve doðruluktan, Yeri gelir herþeye sahip olur birileri, Sevgiyle bir ruh bir ömür saklanabilir. Bilse de kendine hiç gelmeyeceðini, Bir insan bir gün kendi elleriyle, Topraða verebilir sevdiðini, Kimbilir kaç seven ayrýlýyor bu gecede, Ayrýlýklara bile acýlar gibi gülümseyebilmelidir, Mutluluðunu ister insan deðer verdiklerinin. Kötülük sunan yürek nasýl sevebilir? Akýldan hiç çýkarmamalý, Kin ancak kalbi lekeler, köreltir.
Kimi anlar vardýr sonsuzluktur. Her akþamýn bir sabahý var elbet, Sabýr taþlarý eritilebilir, Düþünün mesela ey insanlar, Bugün üzüldüðünüz bir derdiniz var, Bir sene öncesine gidin bir bakýn, Baþka baþkaydý derdiniz. Tüm sýkýntýlar gelir, Geçer elbet durmaz yerinde, Ne olursa olsun boþ verin siz, Açýn kalbinizi tüm güzelliklere, Ýnsan hayýrlýsýný dilemelidir. Aþka inanan adam söylüyor bunu, Aþk gelip geçidir. Unutma ey insanoðlu, Ýnançla duyulan sevgi bakidir. O zaman karþýndaki insan yücelir.
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.