Eski Bir Portre

Bir fotoðraf karesinden sarkmýþ
Eskimiþ yüzü aþkýn
Yüzleþiyor güneþin çýplaklýðýyla
Ortada dürüst bir yalnýzlýk korkusu
Sinmiþ maskelerin sorumsuzluðuna
Yýldýzlar hala parlak
Gece eskisi kadar sencil...
Bir aþk romanýndan hayatýn orta yerine düþmüþ gibi
Yalancý, bir o kadar aldanýlasý gülüþler
Tanýdýklýðýna ezilmiþ bir serüvenin
Son yolcularý
Bu tren kadar eski bir macerada
Biletsiz aþklarýn, davetsiz konuklarý...
Herkes korkmuþ, köþesine sinmiþ
Sessizlik bangýr bangýr hükmediyor koridorlara
Utancýn, piþmanlýðýn o aðýr kokularý karýþmýþ birbirine
Kýrmýzýdan koyu bir kývamda vuruyor yüzüne yaþantýlarýn
Yolculuk ne zaman baþladý bilinmez ya
Bitmememeye yeminli gibi sürgünler.
Köþede sahipsiz, yolunu kaybetmiþ bir çýðlýk
Kopmuþ geliyor sebebi zindan bir sevdadan
Herþey yüzün kadar masalsý
Gidiþin kadar unutulasý...

Bir yalnýz adam portresinden sýzmýþ
Ýki damla göz yaþý
Gerisi bilindik, gerisi tanýdýk
Dünde unutamadýklarýmý
Bu günde yaþatma çabasý...

Hepsi hepsi resmedilmemiþ bir gülüþün ardýnda
Saklanmýþ bir tutam acý
Tebessümler kadar yasak
Avutulamayacak kadar acýnasý...

Kelkit -2009
Sosyal Medyada Paylaşın: