HEP BAHAR KOKSUN DUDAKLARIN

/ Adýný her zikirde
içimdeki ateþ, yeniden harlanýyor gece gözünden /

Bitsin artýk bu hasret.
Tabiat ananýn coþtuðu bir günde.
Bulutlar raksa durmuþken,
Rahmet pýnarlarýna karýþ da gel.
Bir yaðmur tanesi ol.
Tutun zülüflerime.
Þavkýndan harelensin,
Hasretine mil çektiðim bu gözler.

Süzül perçemlerimden,
Kýlavuzun olsun çehremde oluþan
Yýllarýn þahidi derin çizikler..

Damla damla dökül,
Ayaz vurgunu dudaklarýma.
Erisin ruhumda ki,
Toroslarýn karý.
Çoþkun bir ýrmak gibi,
Taþsýn dökülsün,
Yýksýn arzular surunu bendini.
Her zaman hüzne müptela olurken.
Bu defa sevdandan yana yorgun,
Ýki yana düþsün narin bilekler.

Sakýn hazana aldanýp
Eylülü düþürme soluðuna
Buzlar oluþsa da bazen ruhumda
Sen aldýrma kýrýlýr bir zaman sonra.
Hadi süzül zülüflerimden düþ,
Sevda çoraðý ak gerdanýma.
Tabiat ana oyun eder
Zamansýz deðiþirse mevsimler
Sen sakýn güze aldýrma.
Ben ýslanýrken Nisan yaðmurlarýnda,
Hep, bahar konsun senin gül dudaklarýnda.



Sosyal Medyada Paylaşın: