ANNE ÖZLEMİ

Ýçim yanýyor derinden.
Özlem akýyor bedenimden.
Aylar, yýllar geçsede,
Kalbim arýyor seni sevgiden.

Yoksun sanma kendini.
Ýçimde taþýyorum bedenini.
Yanaklarýný öptüðümde süzülmeni.
Seni, sensin bak gör içimde kendini.

Tanrým yýllar önce aldý benden seni.
Layýk gördü yanýna gitmeni.
Öksüz býraktý ruhumun bedenini.
Cennet mekaný olsun annemin yeri.

Özlem, özlem kaplýyor içimi.
Bayramda öpemiyorum elini.
Göremiyorum gül yüzünü.
Kabullenemiyorum toprak içine süzülmeni.

Yandým, yanýyorum volkan misali.
Bayramlarda hüzün kaplýyor içimi.
Mezarýn gösteriyor gerçekleri.
Ruhun kaplýyor görmesemde bedenimi.

Sen deðil, ben seninim annem.
Yakýn deðil, uzak deðil içimdesin.
Görmesede gözlerim benliðini.
Hayalin mezarýndan çýkmýþ bakýyor annem.

Gel desem ,gelemezsin yanýma.
Al desem, uzak durursun bana.
Sevgi gözlerinle kalpten bakarsýn çocuðuna.
Sen annemsin bu yeter hayatýma.

Kabullen dedi, yoldaþlar bana.
Giden gelmiyor baksana.
Yýllar geçiyor gerçekler ortada.
Özlem katlanýyor bedenimde yaþadýðým yýllarla.

17kasým2009
AKILLI.H.
Sosyal Medyada Paylaşın: