ayrılık zormuş!..

bir kuþ gibi uçup geldim
gözyaþlarýmý arkada býrakarak
gülücüklerimi unuttum
dalýndan koparýlmýþ yaprak misali
sararýp soldum/kurudum
savrulup giderken ötelere
elveda bile diyemedim...

bakamadým ardýma
yüreðim depremleri yaþatýrken bana
koca þehir yýkýldý baþýma
diz çöktüm olduðum yere
gözlerimde ferlerim söndü
güneþ üþüdü yanan yüreðimde
ayrýlýðýn ardýndan bittim ben
elveda memleketim, elveda sevdam ...


Sosyal Medyada Paylaşın: