ÖĞRETMENİM
Çocuksu çaðýmda oynarken sokakta
Kurtarýrdým dünyalarý yatýyorken yatakta
Hayat oyundu biraz kocamandý dünyam
Büyük adam olmaktý benim yegane rüyam
Minik parmaklarýma sevgin dokundu
O dokunuþ çevreledi gözden sakýndý
Avucundaydý yüreðim þefkatle doldu
Sabrýn baðrýna bastý, beni yanýna aldý
Ürkek bakýþlarýma rehberdi ilk ilgin
Hayata dairdi, kutsaldý ilk bilgin
Medeniyete ilk adým verdiðin cesaretle
Savaþmaya baþladýk cahillik ve esaretle
Okula baþladýðým ilk kutsal günden
Vatan bayrak sevgisini öðrendim senden
Bir harfe eðer, olunacaksa kýrk yýl köle
Öðrettiklerine elbet de, bir ömür yetmez bile
Nedir gül yüzdeki hüzün, halâ gülmüyor yüzün
Nice dimaðlar parlattýn buðusunda o gözün
Güller açsýn gülüþünde hüzünde neyin nesi
Minnettardýr dehalar elleri öpülesi
Öðretmenim, anam babam her þeyim sensin
Yüreðimde sevdamsýn, canýmdan öte cansýn
24 Kasým 2009/Tamer TAÞ
Hayatýmýzýn mimarý en deðerli varlýklarýmýza saygýlarýmla…
Öðretmenler gününüz kutlu olsun…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.