Oy Trabzon

Memleketim sorsan, bir umman ili
Avradý erkektir, herifi deli
Çaylýðý süpürge, fýndýðý çalý
Yetimsin, öksüzsün, üvey Trabzon

Kemençe çalýnca baþlar horona
Nasýl anlatayým, bilmem sorana
Getir el basayým, Mushaf Kuran’a
Hocasýn, hafýzsýn, papaz Trabzon

Kâh deniz, kâh orman yoktur ovasý
Sanki “Bolubeyi”, bitmez havasý
Çoklarý gurbette, ekmek davasý
Garipsin, mahzunsun, hüzün Trabzon

Nüfusu hep “Trabzon” taraftarýdýr
Þampiyonluk hepsinin hayalidir
Taraftar deðil de, sanki validir
Hayýrsýz, vefasýz, hýrçýn Trabzon

Mýsýr unu yoksa o yemek olmaz
Halis tereyað, tadýna doyulmaz
Yemediysen “guymak” doydun sayýlmaz
Ekmeðim, suyum, tuzum Trabzon

Hamsiyi saymazsam, hatýrý kalýr
Karalâhanadan çorba yapýlýr
Mýsýr püskülünden duman tütülür
Efkârým, gamým, keyfim Trabzon

Hasýr bileziðin, hep alýn teri
El iþi tabancan, var mý benzeri
Ýki fýkra “dedum”, sildim kederi
Kahkaham, gülüþüm, nazým Trabzon

Uþaklarýn ismi hep Temel, Dursun
Fadime’m, Emine’m, hayaller kursun
Dünyada sevenler, seveni alsýn
Erkan’ým, Volkan’ým, sözüm Trabzon

Seni anlatmaya dilim “afkurur”
Nefesin tüketir, beyhude durur
Gurbet ellerinde Ýsmet’ im çürür
Kütüðüm, topraðým, taþým Trabzon

Ýsmet BABAOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: