TÜRKÜLER SEVDAM

Türküler yaban gülü, türküler kýr çiçeði
Anam dilinde ninni, babamda yanýk çýkar
Kimi turna avazý, kimi kulun gerçeði
Düðünde davul çengi, ölümde aðýt çýkar

Gurbet diye seslenir, ozan daðý aþýnca
Türkü diye ses verir, sazýn teli coþunca
Mýzrap bir baþka vurur, tezeneye þaþýnca
Her ozanýn dilinden, gurbete sövüt çýkar

Kendinden doðar türkü, kendi ile yarýþýr
Bozlaðý, uzun hava birbirine karýþýr
Sonbaharda gazeldir, yaprak gibi buruþur
“Gamlanma Gönül” diyen nasihat öðüt çýkar

Gün gelip de bir gün türkü ölmüþ deseler
O an ülke ölmüþtür, kara kanlar kusalar
Yalan ise þairim, lime lime keseler
Kefenimin cebinden, kalemle kâðýt çýkar

Türküsüz kaldýðýmda beni öldü sayalar
Son duyduðum ezgiyi kefenime koyalar
Tek dileðim odur ki, Türkü ile yuyalar
Bu gittiðim yolculuk, o zaman ona çýkar

Cemil der ki türküler, benliðimde yaþýyor
Çýkmaz ki yüreðimden, bedenimi aþýyor
Mýzrabýn her temasý, bam telimde ýþýyor
Sivas misali belki, yanar da sona çýkar


Cemil YILDIZ
21.11.2009

www.turkuradyo.net. "Dostluðun ve Kardeþiliðin sesi, türkülerin doðru adresi.
Sosyal Medyada Paylaşın: