HÜR

Sokakta yalnýzlýk vardý
ama elleri gök kadardý
sýrçadan saraylarý
cebine zulalamýþ
çöpçü gibi süpürdü
tanýyordu ýþýðý yakan
salon beylerini
tek laf etmeden
akþam akþam


uzun bir mýzýka sesi duyuldu
kýsýktý gözleri gecenin
sabah gelmek bilmiyordu
ýzgaralar sýcaktan
eridi
saçlar yüzünü örttü

dürttü onu tekrar yalnýzlýk
geçmek lazýmdý
azaldý azaldý
karýnca oldu
durdu kapýsýnda ulunun
döndü
aniden
baþý tokmaða vurdu
baykuþ gördü
ateþböceði güldü
sokak kývrýldý iç içe
ýþýklar söndü
kedi miyavladý damda
90’lýk bir ihtiyar
büzüldü
üzüldü haline


sonra daha uðramadý
sokak
cevap vermedi
nice günler geldi geçti
sarayýnda
sýrasýný bekledi
mahzun
hür




FARUK TABAK




Sosyal Medyada Paylaşın: