Gözlerim, onun sadýk küpeleri. Ölgün, beyaz yüzümde Ona ait iki parmak damgasý. Tiksinip tükürdüðü Ýki zeytin tanesi. Gözlerim, Kýrýk kalbimin Onu çaðýran sesi. Açlýðýn, uykuyu böldüðü gibi girdi ömrüme. Atlarýn beline giren aðrýya eþ, of. Tutsak hanedanlarýn eski günlerinde Kaldý geçmiþim. Vurup kaçan aþkýna lanet okusam da Gözlerim; Onun sadýk küpeleri Býrakamam, git dese de Üç harfliler þahidim. Sözlerim, sahibini onunla buldu. Söz, þiiri sokakta doðurdu. Gözlerim bir köpek gibi ayaklarýnýn dibinde Benim güzel sahibem. Memeleri deniz kokan kadýným. Kayýp bir ülkesin Ýklimlerin pek yaman Tut ki Cengiz Han’ýn hareminde gizlisin Gözlerim bir Marko Polo o zaman.
Sosyal Medyada Paylaşın:
selcukkilic Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.