Ýlk gidiþ bu, Evden ayrýlýþ yani, Dayak yetti canýna, Atlayýþ bu hayatýn kollarýna. Ýlk gidiþ bu, Yataðýný, Anneni, Kardeþlerini terk ediþ, Bir ayyaþ baba yüzünden, Son geçiþ bu, Camlarýn önünden. Karanfilin renginden ilk korkuþ, Ýlk kaçýþ bu, Ýlk gidiþ.
Bir eski lokomotif, Gelir þimdi karanlýklardan, Ýner birkaç kiþi latif, Gider ýslak raylardan. Bin sen de hadi, Paran ancak trene yeter, Atla, git gidebildiðin yere, Ev sokaklardan da beter.
Ýlk gidiþ bu, Ýlk kaçýþ, Sanki caným, Uçurumdan atlayýþ.
22.11.09 KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
rcp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.