Yaðmur, damla damla yaðýyor içime Ölüm acýsý sarýyor bedenimi Daralmýþ çemberin tam ortasýnda Hayatým eriyen bir mumdur aslýnda...
Hasret, damla damla birikiyor kalbime Aþk acýsýsý yakýyor her yerimi Hatýrlamaya çalýþýrken onu bu karanlýkta Düþmaným mat olacak biridir aslýnda...
Yaðmur, damla damla ihanet ediyor bana Her damlasý beni boðacak bir adým Her adýmda yaklaþýyor düþmanlarým "Düþmanlar ki kanýma susamýþlar Düþmanlar ki kanlarýna susamýþým.." Sosyal Medyada Paylaşın:
kontcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.