Bu hayat benim olmadý anne, Alnýma yazýlan kara yazýmý takip ettim. Kader nereye götürdüyse rüzgarýyla, Bilmeden ben oraya gittim. Ama inançlýydým anne, Bildiðim herþeyi bana sen öðrettin. Gel gör ki bu hayat benim deðildi, Yaþamýn için attýðým adým birilerinin.
Hatalarýmda oldu anneciðim, Günahlarýmda oldu ama, Merak etme sen, seni üzecek birileri, Olmadý þu hayatýmda, Onlar beni benden fazla düþünür anne, Týpký senin gibi ve onlar istemez, Zeval gelsin saçýmýn bir teline, Ama bu hayat benim olmadý anne,
Ben bu hayatý sizin için yaþadým. Mecburdum bir kere öyle yaþamaya, Attýðým her adýmý düþünerek attým. Birileri mutlu olsun diye attýklarýmý saymazsan. Ama anne þüphen olmasýn hiçbir zaman, Merak etme hiç kimse sevmemezlik etmez, Düþman kesilenler bile sever beni bilirsin. Mertliðimi severler, doðruluðumu, dürüstlüðümü, Çünkü terbiyemi bana sen verdin.
Herþeyi verdin de anne, Hayýrlý bir evlat olmak çabamýn içinde, Bu hayatý ben hiç sahiplenmedim. Kadere ianandým, nasibe ve kýsmete, Allahýn söylediði o yüce sözdden öte, Söz yoktu bununda bilincindeydim. Ne zaman acýlarla karþýlaþsam anneciðim, Ýnançla karþý durmasýný kendim öðrendim. Þükürler oldu benim gücüm kuvvetim.
Sanma sadece bendedir bu erdem, Korkun olmasýn anneciðim ben eminim. Hayat sahnemde yer alan herkesten, Ve onlarda da vardýr benimkisi gibi inanç, Onlarda benim gibi düþünürler hep, Karýncayý incitmez hiç biri, Sevmesini de bilir sevilmesini de, Zarar gelmez onlardan korkma anne,
Ve ben artýk eminim, Bu hayat benim hayatým deðil, Ben mecburum bu þekilde yaþamaya, Alýn yazýndýr bu belki bilemem, Sizin istediðiniz gibi yaþadým ben, Sizin istedikleriniz oldu her daim. Hayat benim deðil zaten, Ama sadece beni anlayan biri olsun istedim. Ama biliyorum, beni anlayan biri var elbet, Kimse nasipsiz yaratýlmamýþtýr. Çýkar gün gelir karþýna kýsmet. Yazýlan yazýlar boþa yazýlmamýþtýr. Aslolan anneciðim, Hayat acý, hayatýn acýlarý var, Gerçeklerden kopmadan dürüstçe, Alnýna leke sürmeden, sevdiklerini üzmeden, Doðruluktan ayrýlmadan yaþayabilmekte. Kader be anne, Ne desem þimdi inan boþ geliyor. Sen yine de kulak ver sözlerime. Bu hayatta ne olacaðý bilinmiyor. Þükür ediyorum varolan herþeye. Bu hayat benim deðil ve ben mecburum, Bu hayat sizin anne. Sizin için yaþýyorum.
NOT: BENÝ BÝLDÝÐÝM YA DA BÝLMEDÝÐÝM YERLERDE ÝNANCIYLA ANLAYAN BÝR ÝNSAN VAR ÝSE BEN ZENGÝNÝM. UMARIM BENÝ VE YÜREÐÝMÝ ANLAYAN BÝR TEK ÝNSAN VARDIR BU ALEMDE...
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.