Öğretmen
Ýrfan gülümüzdür,meþalemizdir
Ýlim kokar burcu burcu öðretmen
Sanmayýn ki koca yýlda bir gündür
Her zaman baþýmýn tacý öðretmen
Hakkýn ödeþilmez borçluyum sana
Neler öðretmedin, neler sen bana
Sen yokken benzerdim ýþýksýz hana
Cehalet en büyük acý öðretmen
Seni benzetirim Ak Þemsettin’e
Devrin Fatih’ini yetiþtir yine
Kapalý kalplerin aç gir içine
Dinmez baþka türlü sancý öðretmen
Býraktýðýn izler silinmez,derin
Kalemin kýlýçtan keskindir senin
Doktorlar,hekimler senin eserin
Öðrenciler yolcu,hancý öðretmen
Okullar en güzel çiçek tarlasý
Orada güllerin,lalenin hasý
Okumak herkesin düþü,rüyasý
Sevgi binasýnýn harcý öðretmen
Her beyin bilgiye susuzdur,açtýr
Öðretmene cümle alem muhtaçtýr
Cehalet hastalýk,bilgi ilaçtýr
Þifa ocaðýnýn sacý öðretmen
Severim ben seni,severim elbet
Yüreðin doludur þefkat,merhamet
Elini öperim,saygý ve hürmet
Gönlümde en yüksek merci öðretmen
Abdulhadi der ki; öðretmen özüm
Öðretmen beynimdir,öðretmen gözüm
Öðretmen dilimde en tatlý sözüm
Ana,baba,abi,bacý öðretmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.