CEMİL BABA-2
Seksen iki kasým, ayýn yedisi,
Þeb’i aruz oldu Pazar gecesi,
Dosta mý yolculuk Allah delisi,
Örtünü üstünden soyan aðladý.
Acý haber dilden dile duyuldu,
Koca bir Kayseri yasa boðuldu,
Talas’ýn baðrýnda kabre koyuldu,
Üstüne topraklar koyan aðladý.
Sandýðý atalý hayli yýl oldu,
Gecenle gündüzün elemle doldu,
Gittiðin yollarýn Veysi’ce yoldu,
Kendini hýçkýrýk boðan aðladý.
Ünün vardý, dalga dalga yayýlan,
Hatýrýndý ince ince sayýlan,
Kaç insanda vardý sende bulunan,
Batan matem eder, doðan aðladý.
Hal tercümen gizli kaldý cihanda,
Ruhun deryalarda, beden viranda,
Senin için Leyla vardý her yanda,
Mecnunca sýrrýna dalan aðladý.
Ölümün ziyade kayýptý bize,
Ecel yaþamana vermedi vize,
Bizi hasret koydun hikmetli söze,
Senden yadigârlar alan aðladý.
Bilenler bilirdi, anlardý seni,
Gönül cennetine koymazdýn kemi,
Þayaný hayretle geçen her demi,
Kulaktan kulaða yayan aðladý.
Nefes bitti muradýna erdin mi?
Gittiðin yer özlediðin yurdun mu?
Lâmekân ilinde yâri gördün mü?
Meraklar içinde kalan aðladý……yanan
Hem daðlar matemli, hem ide gökler,
Yerde insan üzgün gökte melekler,
Sana gýpta eder cümle felekler,
Mamura kavuþtun, viran aðladý.
Herkesi hayrette býrakan sözler,
Duyulmaz bir daha, özümüz özler,
Seni o halinle göremez gözler,
Aþký muhabbetinle yanan aðladý.
Ne ekmek daðýtan, ne boncuk veren,
Hem ide o bizi müjdelendiren,
Dönmez artýk dönmez, düþ oldu giden,
Eþin dostun cümle yaran aðladý.
Aksakal babama ettik taziye,
Hep beraber dalýp gittik maziye,
“Eyvah Cemil babam göç etti” diye,
Kabrinin baþýna varan aðladý.
Bulunmaz Dünyanýn tabaný dibi,
Fakirin hüznünden titriyor lebi,
Müflis ve günahkâr yaralý gibi,
Karayý baþýna saran aðladý.
19.Kasým.1982…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.