kabuðu yalnýzlýða çekilmiþ portakala dokunuyorum saldýrganlýðý hýzla savuþturuyor alýþkanlýðýmdan fark edilmeyen gurur çalýmýndan kanarcasýna küsüyor dilbazlýðýmýn bütün imkanlarýna gözü kanayan hayata uçuyor martýlar çýðlýðýmýn yarýmlýðýný yollarýna sürüyorum deniz þaþkýnlýðýmýn gölgesine sokuluyor ey ömrüm gülümseme umur deðil mi sanki
mayýs sabahýna geç kalmýþ kirpiklerimin alayýna trampet çalýyor güvercinler devletin yaþýyla hayata baþlayanlarýn ellerinde bayatlayan simitlerden yemiyorlar dalgalar suçlu deniz kökten þaibeli iki gözüm portakal rengini de dinlemeli
elindeki ekmeði götüreceðin adres olmayabilir suç arama adressizliði de sevmeye çalýþ ve düþün ki hayatýn kendisi kocaman adres yürü o zaman kuþ çýðlýklarýnda gülümsemenin tadýna fýrsatýný kollayýp gün sürmeye çalýþ gözlerine önce hoþgörü defterine yaz gönül koyacaðýn sorularý ve unutma ki gönül koyduklarýn da darda olabilir
beni de uykusuzlar kataloguna koy alper abi annem ellerini kýpýrdatamýyor koyun saðmaktan devrime söz kestiðimiz arkadaþlar minare yapýyor köyde gözümle gördüm ‘yoksul ‘denip kömür daðýtýlan çobanlarý hýyar cevizleri bu yüzden kuruyormuþ birer birer yýldýzlarý ne renk boyuyorsan alper abi yýldýzlarý beni de al kataloguna gülümseyeceðim mutlak
anahtarýn mutluluða döndüðüne hükmedebilir mi tahminler hayat bazen unutur kulaklarýný ensesiyle dinler
Vahdettin Yýlmaz Sosyal Medyada Paylaşın:
vahdettin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.