Ne yaðmurdan kaçarým , nede yaðan doludan
Gece ,gündüz gezerim , çeviremez hiç kimse
Ne deli tanýyorum , ne korkum var ölüden
Acý kuvvet var bende deviremez hiç kimse
Her duyduðum doðrudur, düþmem lafýn peþine
Karýþýrsam namerdim , hiçbir kulun iþine
Sarhoþlar aðam olur, paþam derim keþine
Yanýmda nara bile savuramaz hiç kimse
Düðün dernek kurulsa baþ köþe de ben varým
Köçek , çengi oturur , sadece ben oynarým
Hele sazcý çalarken fýkýr ,fýkýr kaynarým
Ben füdayda oynarken kývýramaz hiç kimse
Tahtadan tabancamý , sokar isem belime
Saðlam meþe odunu , geçirirsem elime
Ýnanýn þeytan bile tebbet okur yelime
Vurdum mu benim gibi kavuramaz hiç kimse
Týkýr der ki Þebbettin , bizim köy de bir deli
Gýna geldi sonunda ne dil durur ne eli
Martavalý çekilmez , yavuklum var diyeli
Kýz veren olmayýnca everemez hiç kimse
21 /11 /2009
Soma
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.