ZİKİR

Dilde zikir, gönülde aþk, Habibim!
Güzel yaratmýþ ruhumu, Sahibim.
Tüm azama, farz sünnete sahibim
Bütün güzellikleri veren Rabbim!

Çaðlar gönül, aðlar gözler zikirde
Yok, para, pul, mal, mülk, dünya, fikirde...
Tek bir nefes; zengin de bir, fakir de
Güzellerden zikirler deren Rabbim!

Besmele ile baþlarýz, her þeye
Üç ismin üç nur, yüz on dört sureye...
Senin eþsiz anahtarýn yüreðe
Ýþlemiþiz, gizlemiþiz, Ya Rabbim!

“Estaðfurullah el Azim!..”, bir anlýk
Gaflete düþünce; günah, karanlýk...
Her gün en az yetmiþ tövbe, piþmanlýk...
Tüm günahlarýmýzý örten Rabbim!

Yanýmýzda, canýmýzda Resulün
Salâvatla þefaat umar, kulun.
Kul hakký yok; Sana borçlu, kabulün...
Esirgeyen ve baðýþlayan Rabbim!

“Lâ Ýlâhe Ýllallah!..”, ilk sözümüz
“Muhammeden Resulullah!..”, özümüz!
Senden baþkasýný görmez gözümüz...
Kabir azabýndan kurtaran Rabbim!

“Allah! ..” diye; kalp açýlýr, kapanýr
“Allah! ..” derken; nefes, nabýz hýzlanýr!
“Allah! ..” diyen, delireceðim, sanýr!..
Bütün damarlarýmda akan Rabbim!

“Hu!.. Hu! ..” diyor, her bir teneffüs eden
Sana inanan ve Seni reddeden!
Aldýðý nefese þükreder beden
Yarattýklarýn tutsak Sana, Rabbim!

“Hak, Hak, Ya Hak! ..”, yine Hak; Hak, Hakikat!
Gerçekliðini haykýrýyor hilkat!..
Seni anlatmaya yetmiyor takat.
Sen, kendini bizlere duyur, Rabbim!

“Hay! ..” derim, hayattasýn; canlý, Sensin!
Ölmeden, cansýzlýðýmý bilensin
Ölümle beden kirini silensin.
Senden baþka kalýcý yoktur, Rabbim!

“Kayyum! ..”, Sana ulaþtýran kanattýr!
Ya Rab, bu ne ilim, bu ne sanattýr!..
Bize düþen, emrine itaattir!
Kendiliðinden Var; bir Sensin, Rabbim!

“Kahhar! ..” ismine gelmiþ, dayanmýþým!
Bilmediðim bir renge boyanmýþým.
Gece gündüz bu ismini anmýþým...
Anmýþým, anmýþým; yanmýþým, Rabbim!..

Onur BÝLGE

"KALPLER, ANCAK ZÝKRULLAHLA YATIÞIR!.."


Sosyal Medyada Paylaşın: