KURBAN!
KURBAN!
Tevhidin sözünü ezber ettin de,
Benliðin Allah’tan, geri duruyor.
Nemrut’un izine basýp gittin de,
Üstüne bulaþan þer’i duruyor.
Yedi derya seni paklayamadý,
Kara vicdanýný aklayamadý,
Gözlerin, içini saklayamadý,
Hâlâ, yüreðinin kiri duruyor.
Arayýp bulmadýn canda cananý,
Bu yüzden terk ettin, dini imaný,
Gelip çattý amma, kurban zamaný,
Taklidi ýsrarýn, diri duruyor.
Aklýn, kurbanlýðýn aslýný sormaz,
Fikrini zikrini, takvaya yormaz,
“Etleri, kanlarý Allah’a varmaz”
Bu ayet muhkemce, meri duruyor.
Beþeri zevklere, doyamýyorsun,
Canýna baþýna, kýyamýyorsun,
Kendini kendinden, soyamýyorsun,
Sýrtýnda, muvakkat deri duruyor,
Ýki peygamberden ibret almadýn,
Boynunu uzatýp, teslim olmadýn,
Dini duydun amma, yanlýþ anladýn,
Nefsi emmare’yin ser’i duruyor.
Ýbrahim, Ýsmail kimin nesil’i?
Kimin soyu baðlý, kimin kesili?
Sen kurban ararken, þeklen besili,
Gururun kibirin, diri duruyor.
Yaralý olsan da mazeret sunma,
Can kurban etmeden, takvayý umma
Hak ve hakikate gözünü yumma,
Baþýný kesecek, biri duruyor.
20.11.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.