IŞIYAN GÜNÜ SÜZECEK KİRPİKLERİM ÜMİTSİZ GÖZLERİME

Usulca giþeye yaklaþtým
Bir bilet istedim
Görevli bey
Hanýmefendi aldýðýnýz biletin
Dönüþü yok
Biliyorsunuz deðil mi?

Usulca salladým baþýmý
Yorgun ve birazda piþman
Baktý göz bebeklerim

Son kez süzdüm
Yaþadýðým bu þehrÝ
Ektiðim mor menekþeleri
Her nesne kal diyordu
Kalmanýn mümkünü yok ki


Her demir alýþým da
Saðanaklar boðar beni

Haydi kaptan
Al þu demiri
Gitme vakti…


Yavaþ yavaþ sürüklendim
Bilmediðim çýkmazlara
Deniz fenerleri bile fersiz
Karatmalardayým besbelli


Ýzbe kamaranýn rafýn da
Seyir defterinin arasýnda
Saklanan
Gün yüzüne asla çýkmayacak
Ayrýlýðý temsil eden
Sarý gül goncasýyým
Ne yazýk ki

Bin bir rengi taþýyan
Aþk kelebeðinin
Bir günlük ömrü kadar
Kýsacýkmýþ hayatým

Vedalara dayanacak
Mecal mi var?
Tende
Hayat her þeye raðmen
Devam ediyor diyerek
Birkaç gün sonra
Varlýðýný bile hatýrlamaz
Hiç kimse

Hayatým film gibi
Geçiyor gözlerimden
Ne çok sevdim bir bilsen
Ama galiba
Sevilmeyi …

Yýldýzlar ve ayýn ýþýðý
Düþer gözlerimde ki
Tuzlu su zerrelerine

Bir hayalet gibi
Süzülür damlalar
Boðazýmýn kýyýsýndan
Vücut iklimimin
En bilinmezliklerine

Hey kaptan
Bu gecede
Ruhumu teslim etmezsem
Iþýyan günü süzecek kirpiklerim
Ümitsiz gözlerime


Bende ki o tarifsiz acý
Ýçimdeki umudu
Delik deþik edecek yine

Son nefesimi verene dek .


ÝNCÝ DENÝZ
17 KASIM 2009
SONBAHAR ÞÝÝRLERÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: