kendimle kavgadayım

KENDÝMLE KAVGADAYIM.

Ýçim daralýyor,beynim karýncalanýyor yine,
Hýrsýmýn tek müsebbibi kýldýðým yenilmiþ týrnaklar,
Yazmaya mecalimin olmadýðý zamandayým yine.

Niye benim zulamda sürekli bi beyin takýntým var?
Derdim ne benim?
Neden beynimin tam ortasýndan geçiyor 02:55 treni?
Bana verilmiþ delilik neden þan mertebesinde?
Gülüþlerim niye hep aðlamaklý?
Neden kaygýlarýmýn albenisi yok?
Mesela neden boþ sohbetlerin vazgeçilmez aktörü deðilim?
Yeþilçam replikleriyle niye aram yok?

Ne olur biri bana beni anlatsýn,
Söz gitme kavlim olacaktýr o zaman.

Neden noktalama iþaretleriyle derdim var benim?
Beynimin yarýsý soru iþaretiyken,ünlemler niye iþgal gücü?
Peki noktadan niye eser yok?
Ya da neden sýradan cümlelerim yok benim?
Niçin ablukada bütün beyin hücrelerim?
Neden þizofreni diyorlar alýnganlýðýma?
Beni tanýmlayan bir rengim niye yok?
Niye ben gazetelerden makale kesiyorum?
Beni tanýmayanlarla bu iliþkim ne?
Niye benim pembe panjurlu hayallerim yok?
Neden gündüzü sevmiyorum ben?
Karanlýlara müptelalýðým niye?
Ya gece rüyamda boðduklarým kim?
Bu psikopatlýðýn sebebi ne?
Baþkalarýnýn mutluluðunda tebessümümü görmekse þairliðim,bu hücreye kim kilitledi beni?
Çýplaklýðýmdan niye utanamýyorum?
Bari sen gel yav, çayýmda yook, cýgaramda yok.

Sabaha karþý kuduruyorum,
Ayaz yüreðimi titretiyor,
Hýrçýnlýðýmýn son safhasýndayken,
Baðýracakken hayatýn baðrýna baðrýna,
Yine o ses geliyor gaiplerden kulaðýma.
‘essalatü hayrun minen nevm’ ler depreþiyor tenimde,
Vee potansiyel tehlikeliðim son buluyor anýnda.

Beyin buhranlarým var benim,
Kendimce özel cinnetlerim,
Ýnsanlar mý garipleþti,
Yoksa ben mi delirmekteyim?
Söz cevabýný bulursam ÇEKER GÝDERÝM !
UFUK HAN ÇÝMEN

Sosyal Medyada Paylaşın: