KENDİMSİ MUTLULUĞUM

Düþünmek istemiyorum, hiç kimseyi
Hiçbir þeyi...
Sadece beynimi boþaltmak istiyorum!
Sessizliðin sesini dahi
Duymak istemiyorum.

Damarlarýmdaki kanýn akýþýný
Nabzýmýn atýþýný dahi...

Gözlerim
Odam büyüklüðünde bu gece
Göz kapaklarým
Taban, tavan arasý…

Gözlerimi yeni fark ediyorum sanki
Þaþýyorum
Böylesi büyüklüðüne
Zerre kadar bulanýklýk yok
Net.

Bütün vücudum
Aðzýmýn içinde
Ayaklarým
Kollarým
Ellerim lüzumsuz…

Bir gözlerim
Bir de
Aðzýmýn içindeki ben…

Gözlerim
Görebileceðim yerler kadar
Büyük, kocaman!

Vücudum
Aðzýmýn içimde
Bir susam tanesi…

Ben
Bu sessiz aný beklerim
Her gün.
El ayak çekilince baþlar
Kendimsi mutluluðum.

Bu ilk deðil
Sevinçli olduðum.
Ýlk deðil
Huzur bulduðum.

Bir kaçmaca kovalamaca hayat
Baþkalarýna baðlý
Aktýðý yöne yöne kayan
Bir sürükleniþ...

Oysa þimdi
Þimdi zaman benim
Mekân benim
Her þey benim
Her þey, ben/im...

Onur BÝLGE


Sosyal Medyada Paylaşın: