Eyy Toprak!

bakmayýn görüntüme
ufak-tefek oluþuma
halim-selim duruþuma.

sanmayýn eldeki kuþum
boyun bükerler olgun
ve dolgun baþaklar
ondan böyle duruþum.

gözlerim hýrçýn deniz
yüreðim küheylan,asi.

bir bilseniz neler var?
bir bilseniz nasýl kan akar?
gördükçe
bildikçe
öðrendikçe...
gözlerimde alevlenir har.

düþleri çýplak çocuklar
bugünlere sitemkâr.

hissedilmez, velev ki
misk-i amber kokuyla
esse de rüzgâr
yoksul isen
eziyete dönüþür
çisil,çisil yaðmur
elif,elif yaðan kar.
....

eyy
adýný soy olarak aldýðým toprak!
sevecensin
kucaklayansýn
herkese
-iyiye,kötüye-
her daim davetkâr.

veren de sensin,alan da
ak-pak huyum
vakur duruþum
suçlusu sensin.

bilirim
gün olur,bu beden unutulacak
düþünce gönülden
olunca gözden ýrak.



kutbo
Adana.14.06.2009

Sosyal Medyada Paylaşın: