GURBET

Herkes gibi heves ettim gurbete
Sordum sual ettim bilen bir ferte
Dedi: tutulursun bin bir derte’
Ýþte bunlar için sevmedim gurbet.

Günde on kez sýla aklýma düþüyor
Dertlerim çoðalýp boyum aþýyor
Fýrýnda yaktýðým odun üþüyor
Ýþte bunlar için sevmedim gurbet.

Anamýn çorbasý burnumda kokar
Hasretlik ateþi baðrýmý yakar
Gözümün yaþlarý sel olur akar
Ýþte bunlar için sevmedim gurbet.

Beklersin sýladan bir hýsým gele
Ümit baðlarsýn yaðmura, sele
Bütün teselliler olur nafile
Ýþte bunlar için sevmedim gurbet.

Özlem þýrýl, þýrýl içime akar
Gönülüm dalgalanýr ayaða kalkar
Aklým düþünür, gözüm dost bakar
Ýþte bunlar için sevmedim gurbet.

Gurbet elde bir hal gelince baþa
Bir dost bulamazsýn derdin danýþa
Bir anda baharýn dönüyor kýþa
Ýþte bunlar için sevmedim gurbet

Düðünlerde dostlar bir araya toplanýr
Davul, zurna çalar hop hop hoplanýr
Gurbetçi kalbine hüzün saplanýr
Ýþte bunlar için sevmedim gurbet.

Bayramda giyilir güzel elbise
Beklersin kapýyý çala bir kimse
Nerde bir tebessüm nede bir buse
Ýþte bunlar için sevmedim gurbet.

Yalnýzlýk sokakta caddede, evde
Ayaklar hüzünlü, hasrettir gövde
Bazen izindeyim bazen görevde
Ýþte bunlar için sevmedim gurbet.











































Sosyal Medyada Paylaşın: