istanbul
dev büyüklüðüne daldýkça
metrolarýnda
ardý ardýna sýralanan duraklarýnda birbirini ezecek þekilde
výzýr výzýr giden insanlarýný görünce
korkuyorum
korkuyorum
kötü yanlarýndan
nahoþ zamanlarýndan dolayý
senle olan aþkýmý
seni sevme farkýmý
rafa kaldýrabilirim diye
istanbul
aman ha
güzelliklerini
bitmez/gitmez renklerini
maviliðini
çekiciliðini içir yüreðime
ruhuma korkular salmadan
beni kendinden nefret ettirmeden
kollarýna
baþka þehirde bulunmaz yollarýna al
istanbul
mesela
martý kanadý yap beni taksim meydan’ýnda
esenler’de orta gövden
florya’da sosyal tesislerinde bir dostla sohbet ederken
mesela
aksaray’da yaramaz çocuðun
beyazý’ta kitap kurdun yap
istanbul
istanbul
beni daha çok kendine çek
ben þehr-i hallerinle tanýþmak için
altýn kokan topraklarýna gelmiþken
ben dünya kenti olduðunu bu þiire kanýtlarken