Dünya düzeni bu yaþýyoruz,
Umutlar içinde yoðruluyoruz,
Hemen fermanlarý yazýyoruz,
Hep baþka açýlardan yorumluyoruz..
Görüyoruz ama görmek istemiyoruz,
Bir þey yapmak istiyoruz, yapamýyoruz,
Bazen sevdalara hiçe sayabiliyoruz,
Güzellikler adýna bir þeyler yapmýyoruz..
Ýnsanýz ayrý dünyalar yaþýyoruz,
Bir türlü birbirimizi anlayamýyoruz,
Hemen ayrýlýk fermanlarý yazýyoruz..
Güzel olanlarý hemen unutuyoruz..
Seviyoruz, sevgilere yenilerini ekliyoruz,
Ama sonunda bir yerlere varamýyoruz,
Sanki biz bu hayatta hiç yaþamýyoruz,
Gönüllerin istediklerini hiç yapmýyoruz..
Belki en hayýrlýsý böyledir diyoruz,
Yaþadýklarýmýzý unutmak istiyoruz,
Ama nedense unutmak istemiyoruz,
Sonunda ayrýlýk fermanlarý yazýyoruz..
Hemen birden kapýlarý kapatýyoruz,
Yaþamda geçen günden ne istiyoruz,
Belki olanlarý hiç mi hiç istemiyoruz,
Ama aynýsýný yaþamaya çalýþýyoruz..
Hayýrlýsý olsun deyip defteri kapatýyoruz,
Ama gönül defterini hiç kapatamýyoruz,
Ýçimizde hep o, o diye, diye inliyoruz,
Nedense artýk gerilere artýk dönemiyoruz.
Umutlarýn yýkýlmasýný istemiyoruz,
Ama nedense hep yine yýkýlýyoruz,
Kendimiz kendimize hayat yaþýyoruz,
Bizler bu hayatýn sonsuz yolcusuyuz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.