Hey gidi zaman Neydin bir vakitler Asvaltlarda dimdik serüvenken Ne çok koþtuk Mantar topuklu terliklerimizle Mini giyerdik Akca tenimize Hiç deymedi nazar Eflatun gözlüklerimiz vardý Ergen yüzümüzü kaplayan Ela gözlerimize rikit çekerdik Savrulurken gençliðimiz baharla Bayýrý hiç bilmedik Sandýðýmýz tek tepe daðlardaydý Ellerimizde kaynarken Fokur fokur kanýmýz Sýnanmýþ acýlar bile Heybemize nasýl doldu görmedik
Þiirlere aþýk olduk Þairlerini sevdik Besledik yüreðimizde En derin naðmeleri