Ne zaman bir yýldýz kaysa sanýrým bir can gider Ne zaman bir ses duyulsa / sanýrým acýyla yanar Bir þair kalemi atsa / hem can gider hem acý duyar Madem susacak mýsralar Sussun Benim de mýsralarým var ya düþen yýldýzlardan Sussun Vedalaþalým hadi dostlarla Kapatalým perdeleri, ýþýklarýmýzý saklayalým Bölüþmeyelim yüreðimizi / oturup duvara asalým Bak þimdi solgun yüzüne aynada Neler der sana kim bilir Satýrlarýmý susturuyorum / satýrlar konuþana kadar Ateþi söndürdüm býrak donsun mýsralar Ne zaman ki yazacak kalemin Ýnan ki yazacak kalemim Madem sustu þiirlerin / sustururum þiirlerimi Býrak kalsýn içimde Bir gün yanardað gibi çýkýp karþýna Yakar seni de / susan yüreði de Susmak mý / peki susalým birlikte…
Beni hiç tanýmayan bir kalem dostunun bu duyarlýlýðý karþýsýnda pes ettim dostlarým. Benim yüzümden bir kalemin daha susmasýna müsade etmem insafsýzlýk olur. Bu sebeple en kýsa zamanda yeni þiirlerle aranýza döneceðim . Teþekkürler Mavi Giz, kalemin hiç susmasýn. Sevgiyle kal... muallimhasan
Sosyal Medyada Paylaşın:
muallimhasan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.