ÜMİDİM KALMADI

Dostlar diler yâr’la vuslatýmýzý
Ama vuslata ümidim kalmadý.
Bizler eremedik muradýmýzý
Artýk vuslata ümidim kalmadý.

Ümidim yok amma, yürek susmuyor
Ben kýrýldým amma, kalbim küsmüyor
Firâri aþkýmdan ümit kesmiyor
Ama vuslata ümidim kalmadý.

Tek suçum, ölesiye sevmek idi
Vefasýz birine, inanmak idi
Sahte gözyaþlarý, saðanak idi
Ama vuslata ümidim kalmadý.

Boynuma sarýlýp, aðlýyor idi
Seni asla unutmam, diyor idi
Nicedir, tek beni seviyor idi
Ama vuslata ümidim kalmadý.

Meðer, insan da bir gün þaþar imiþ
Maziye arkasýndan bakar imiþ
Verdiði vaatlerden cayar imiþ
Artýk vuslata ümidim kalmadý.

Fikret der, yâr su gibi geldi geçti
Þu yaralý sinemi deldi geçti
Beni sevmekten, o yâr kendi geçti
Artýk vuslata ümidim kalmadý.

09.11.2009 FÝKRET SAÐ TORBALI-ÝZMÝR

Sosyal Medyada Paylaşın: