Sabah saatlerinde bazen kahvaltýyý beklerken,
Dünyanýn her türlü derdi içimden gelip geçiyor,
Ben onlarý kendimden uzaklaþtýrmak isterken,
Onlar etrafýmdan ayrýlmýyor, sürekli turluyor…
Bunlardan kurtulmak için hareket ediyorum,
Sanki somut biri varmýþ gibi kovalýyorum,
Kollarým yorulduðunda yanlarýma düþüyor,
Sýkýntýlar az ötemde pusuda, beni bekliyor…
Her sabah ayný programla hayatý tekrarlýyoruz,
Hiçbiri birbirinden ayrýlmaksýzýn beni bekliyor,
Ayrýlmaz bir gurubuz, güne birlikte baþlýyoruz,
Hayat pencerenin dýþýndan gülerek bize bakýyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.