Gece yarýyý çoktan bölmüþtü Orta yaþlý adam.. Çarptý kapýyý Arkasýna bakmadan yürüdü; Þehrin sokaklarýnda Nereye niçin ve neden Bunalmýþlýðýnda arýyordu Bir þeyi! ama ne arýyordu neden? Olmalýydý bir þey Ruhunu kemirenlere ilaç ama ne? ruhta ne? dedi içinden madde ne? nelerin içindeki ne de ne? Böyle yürüdü bir süre kaldýrýmlarda sessiz.. yada sensiz sensizliðinde aradý seni bulmak kaybetmemek için ebedi o da ne? hayat denilen þey bir tahtaravalli bazen sen aðýr gelirsin o havda bazende sen havada ya dedi içinden ben! býrak þimdi beni ve benliðimi felsefi düþündü bir an durdu iþte orada zaman yok oldu her þey yok oldu mekan "zaman mekan sevgilim"dedi içinden Necip Fazýl mý oldum ne dedi.. Belkide Kominsit Nazým Eh bu ülkeye ikiside lazým.. bu günlük yeter bu kadar Allaha sýðýnýrým sabaha kadar..
Cengiz YANIK Saat: 03.22 ADANA 14.11.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Yanık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.