Gözlerinin kýyýsýnda duruyor hayat, Ve aðlamamak için zor tutuyorsun kendini.. Karanlýða demir atmamak için… Kalbinde sakladýðýn vefa senin en kýymetli bebeðin Onun incilmesinden korkuyorsun O yüzden açmýyorsun maðbedini kimseye Aþk…. Aþk yap-bozunu bütünleþtirmeye çalýþýyorsun kalbinde Ama becerimiyorsun, Týpký benim gibi… Çünkü oynadýðýn oyun tek kiþilik deðil…
Þimdi yapman gereken. Üstüne zincirler vurduðun çocuðu gün ýþýðýna býrakmak Ve ona þans vermek Ýlk yada sonn Ve hiçbir þey düþünmemek……
Sosyal Medyada Paylaşın:
garaadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.