EY İNSANOĞLU
Yaralý bir ceylaným eþinden ayrý
Yaralýyým yaram kanýyor dünden
Koklarken çiçeði geçemem gülden
Çare olmak istersen sev beni, beni
Avcý arar ben canýmýn derdinde
Vurur beni canilik yatar kalbinde
Öldürür beni bozar düzeni ekoyu
Bir garip ceylaným var zararým kime
Hak yarattý onu ve beni
Ýnsanoðludur bozan düzeni
Eðer aç kalarak ölecek isen
Gel o zaman vur beni, beni
Doðayý saðladýk gözlere güzel
Yok, olmam ne fayda söyle size
Zevk için vurma beni ey insanoðlu
Vuracaksan hayatta kalmak için vur
Yaratýlan tüm canlýlar kendi aralarýnda eko sistemi ayarlarlar ama bu ayarý yapan insanoðlu olamaz insanoðlu sadece hayatta kalmak için avlanýr tersini yapmak canilik cahilliktir sevmediklerim: cana kýyan kendini düþünen yalan konuþanlar bilmedikleri þeyi iddia edenler
Saygý sevgiyi bilmeyenler
Sevdiklerim: sadýk dostu sözünün erini kalp kýrmayaný adam gibi adamý yer yüzünün en deðerli varlýðý insandýr bencil ve tersi olanlar zaten o sýnýftan sayýlmaz sözümüz insanadýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.