üþüdüðümü sanýyorsan sensiz gecelerin koynunda hasretinle geçen günlerimde seninleyim sevgilim ay karanlýk gece mateminde geçerken sensiz seni düþünmekten kendimi alamýyorum ben irkiliyorum mavi gözlerin geliyor aklýma seyrederken o hasret gözlerinin ahengini azar azar dökülüyorsun bedenimden eriyorsun karþý kumsalda arýyorken nur yüzünün çizgilerini gönül talan,gönül hicran,gönül bitap düþmüþ halde ey geceleri hasret kokan sevgilim,bebeðim benim istemiyorum artýk sensiz bir gece daha ben sen gelmezsen bedenimdeki son eylem tek bir fatiha ile göçüp gitmek buralardan sensiz ve sonsuz yolculuðuma çýkýyorum mezar taþýmada severken öldü yazdýrýrsýn seni sensiz yaþamak en büyük hasretti sevgilim
ADNAN AKAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
GECE10 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.