OTUZBEŞLİK
Çocukluðumun gölgesine sýðýndým dün gece yine
Buz gibi esen rüzgârýn çýðlýðýna karýþtý çýðlýðým
Saðýr ve dilsizi oynadým bir süre..
Sen bilirsin,
Bizim evin orta yerinde bir Gacal Fýrýný vardý..
Dans eden alevlerine tuttum ellerimi
Isýtmýyor, üþütüyor daha da beter
Zavallý ellerim,
Hayal etmeyi ne bilsin !...
O paltoyu mu merak ettin?
Babamýn dedesinden kalmýþtý bana..
Antikadýr anlayacaðýn..
Hoþ, onu ýsýtmaya bir yük odun gerek ya, neyse..
Ben baþka bir þey anlatacaðým sana..
Hani meneviþ gözlüm,
Senin bir þarkýn vardý, beraber mýrýldandýðýmýz,
Sana da öðretmen mi belletmiþti ne..
“Mini mini bir kuþ donmuþtu
Pencereme konmuþtu..”
Onu da söyledim
Ama ben þu an, o kuþtan da beterim..
Üþüyorum iþte
Ne yapsam ne etsem, soðuk
“Erkek adam üþümez mi?”
Halt etmiþsin sen..
Sen de ol benimle ayný düþte de..
Görürüz bakalým,
Üþür mü üþümez mi..
Ulan otuzbeþlik,
Küçücük boyunla,
Bana þu yaptýðýna bak..
Yok, yok,
Ýyisi mi, ben artýk senden ayrýlayým,
Zaten bende kabahat,
Aslan gibi Papaskarasý ýsýtýcým dururken,
Ne diye takýldým ki sana..
Tekfûri - 12.11.2009 / 21:22
.
ÞÝÝRÝMÝ SESLENDÝREN DEÐERLÝ HOCAM SEVÝNÇ ÝNAL HANIMEFENDÝYE SONSUZ TEÞEKKÜRLERÝMÝ SUNARIM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.