öylesine bir keder
yanýlttý beni
aþkýn ýslak dudaðý arasýnda
zayýf mýrýltýlarým küfür gibi gibi kývrýlýyor
kafama sýkýp vuruyorum kendimi
kaçak bindirirdim
göz yaþlarýmý
yaþlý yorgunluðuma
sabrýn duraðýnda
umuda susuyorum
nafile bekleyiþler
yokluðunun çatýsýnda
kanayan
ruhumun
dikiþ izleri var
saklamýyor beni
bu köhne karanlýk
belkidebu son bakýþmamýz