OĞUL
“OÐUL”
Yollar eðri gitse de sen düz yürü
Eðilip bükülenden olma oðul
Dara düþenlere dönme sýrtýný
Tekme vuranlardan hiç olma oðul
Mehil verme kýblesi döneklere
Tokmak ele verip davul olana
Çýkar için el pençe duranlara
Dik tut baþýn sakýn bükülme oðul
Korkutmasýn idam, seni mahzenler
Haklýya salýncak olur sehpalar
Omuzda yücelir büyük davalar
Düþüp ayrýlýða küçülme oðul
Zulme uðrayan olsa da düþmanýn
Saklanma ardýna nefretin kinin
Yazýlmaz deftere er oðlu erin
Fýrsat düþkünüdür diye be oðul
Baký deðildir ki þöhretin ünün
Her tarafýn olsun mekânýn yurdun
Nerde bir mazlumu çaresiz gördün
Kol kanat ger sakýn ezdirme oðul
Zulüm ateþi sönmemiþse daðda
Ýnsanoðlu bu durmaz tek ayarda
Ellerin kýsa orda kalacaksa
Taþýma omuz üstünde baþ oðul
Gözlerin yumup ta düþme yollara
Sevinme rüzgâr olunca ardýnda
Bozuk pusulan ile düþme dara
Komþun külüne kalýrsýn sen oðul
Memleketimin her bir köþesinde
Sevende bulunur sevmeyenlerde
Dolaþtýr adýmlarýn sen her yerde
Gururdan kibirden uzak dur oðul
Azar iþitip kovulsan yerinden
Dik dur bir þey gelmese de elinden
Acý dese dost gücenme dilinden
Sevenin umudunu yýkma oðul
O biri sen olup ileri çýkma
Desinler için ki savrulup durma
Dostu uyutup düþmaný kayýrma
Lazým olursa bulamazsýn oðul …..Hüseyin DAÐLAR.29.12.2002.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.