İŞTE MEYDAN
Felek ýrmaðýna kurdum bendimi
Görün zalimlerle benim farkýmý
Zengin sarayýna kurmam tahtýmý
Hak yiyen kullarla ne iþim benim
Her gidiþin olur geri dönüþü
Çýkan gönül beðenmez iniþi
Kimisi yer doymaz alýn terimi
Dürüst olan gelsin iþte meydan
Sevgiye yeþeren açanda benim
Özgürce dostuna uçanda benim
Sarý verin ne olur solmadan tenim
Gönül verir isen gel iþte meydan
Soldurmayýn aþka açan gülleri
Geri çevirmeyin dostça elleri
Aldýðým zaman dosttan darbeyi
Aðýr gelir bana felek çemberi
Alnýma yazýlmýþ sýralý dertler
Yaþadýkça bulur bak bizi neler
Sadýk toplayanlar dostunu eler
Sever isen beni gel iþte meydan
Gelmiþiz dünyaya sürünmek caba
Felek peþimizde elinde sopa
Kaçmak çaremi ki kurtuluþ mu var
Nere gitsek bulur dert seni beni
Günü gelir ecel çalar kapýyý
Dünya malý sormaz almaz tapuyu
Açar sana tek kiþilik bir kuyu
Ýyi kulsan korkma gel iþte meydan
11.11.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.