Laf taþýyan kiþi büyücüdür
Sihir yapar, þeytana tapar
Adam eti yer, sen iyisin der
Toplumu ger, edinir saðlam yer.
Maskaralýk yapar güldürür
Ýlk fýrsatta baþlarý döndürür
Hem sever hem de sayar, iki-yüzlü
Herkesi alt eder bir ters bir de düzlü.
Alaya alýr, kendisi arkada kalýr
Sözleri ile gönül söndürür, þeytan güldürür
Kin, nefret ve öfkeye boðar
Enayi diye masumlarý saðar
Kiþideki heybet ve hürmeti yakar
Býrakmaz kimsede vakar.
Sýrma, sýrma sýrlarý ifþa eder
Kaþ gözleri ile herkesi test ve mest eder
Sýr emanettir, söylemek ihanettir
Yediðin nane deðil, çið adam eti
Lanet dolu sunulur sana tabiat
Eþkalýn belirlenemez, edersin cinlere biat
Tümden hayat olu elem keder
Kurtaramaz seni ne imam ne de peder.
Hayâlarý öldürür, haksýzlarý güldürür
Kedi nankör, savunan koyu bonkör
Latifeden uzak kurar sinsi tuzaðý
Eþekten çýkar sanma buzaðý
Soy soya çeker, gün gelir seni de ezer.
Tükürsen yaðmur yaðarmýþ yüzüne
Ne yapsan fayda etmez zaten düzüne.
Çark döner, ocaklar söner
Bizim laf taþýyýcý lambadýr, yanar-döner
Çoluk çocuðunun etini yemek kadar
Hatta ceddinin leþini yersin demektir
Anlayacaðýn neresinden tutsan zarar
Döner de döner yine kötülük sana döner…