Bencil
Bazý insan vardýr dost için ölür
Gönlüne sevdasý dolduðu zaman
Bazý insan vardýr çok bencil olur
Kendini sevmeyi bildiði zaman
her kuldan kendini özeldir sanar
Kimseyi beðenmez herkesi kýnar
Alçak dala konmaz tepeye tüner
Hele kafa dengi olduðu zaman
Dostluðun incelen baðlarý kopar
Verilen selamdan bin þüphe kapar
Öndekini diþler arkaya teper
Bir insan yüzüne güldüðü zaman
Tahammülü yoktur sabýrsýz beþer
Ýçinde tutarsa kasvete düþer
Arap atý gibi dörtnala koþar
En ufak bir kusur bulduðu zaman
Kamil karþýsýnda tutulur dili
Her suskun olaný sanmayýn veli
Mehter adýmýyla adýmlar yolu
Sýra iltifata geldiði zaman
Söyletmeyin gayrý dargýn ESÝN i
O gönlünden söktü bencil insaný
Kaldýrmayýn onun cenazesini
Koyun ortalýkta öldüðü zaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.